เอไอเอ็ม-7 สแปร์โรว์
เอไอเอ็ม-7 สแปร์โรว์

เอไอเอ็ม-7 สแปร์โรว์

เอไอเอ็ม-7 สแปร์โรว์ (อังกฤษ: AIM-7 Sparrow) เป็นขีปนาวุธอากาศสู่อากาศพิสัยกลางที่ใช้โดยกองทัพอากาศ กองทัพเรือ และกองนาวิกโยธินของสหรัฐฯ เช่นเดียวกับกองทัพอากาศของพันธมิตรอื่นๆ สแปร์โรว์และแบบต่างๆ ของมันเป็นขีปนาวุธอากาศสู่อากาศที่มีมาตั้งแต่ปลายพ.ศ. 2493 จนถึงพ.ศ. 2533 มันยังคงอยู่ในประจำการถึงแม้ว่ามันกำลังจะถูกเลิกใช้เนื่องมาจากอาวุธใหม่อย่างเอไอเอ็ม-120 แอมแรม กองกำลังติดอาวุธของญี่ปุ่นใช้ขีปนาวุธสแปร์โรว์ถึงแ้ม้ว่ากำลังจะถูกเลิกใช้และแทนที่ด้วยมิตซูบิชิ เอเอเอ็ม-4 นักบินของนาโต้ใช้รหัสว่าฟ็อกซ์ วัน (Fox One) ทางวิทยุสื่อสารเพื่อเป็นสัญญาณในการบอกการยิงขีปนาวุธแบบกึ่งติดตามด้วยเรดาร์อย่างเช่นสแปร์โรว์ สแปร์โรว์ถูกใช้ในฐานะขีปนาวุธพื้นสู่อากาศแบบพื้นฐาน อาร์ไอเอ็ม-7 ซีสแปร์โรว์ถูกใช้โดยกองทัพเรือสหรัฐฯ เพื่อป้องกันการโจมตีทางอากาศ

เอไอเอ็ม-7 สแปร์โรว์

ระบบนำวิถี เรดาร์กึ่งปฏิบัติ
เครื่องยนต์ เครื่องยนต์จรวดเชื้อเพลิงแข็ง เฮอร์คิวลิส มาร์ก-58
น้ำหนัก 230 กิโลกรัม
หัวรบ สะเก็ดระเบิดแรงสูง
เอไอเอ็ม-7เอฟ/เอ็มใช้ 40 กิโลกรัม
ความเร็ว 4 มัก
บริษัทผู้ผลิต เรย์ธีออน
พิสัยปฏิบัติการ 32 กิโลเมตร (เอไอเอ็ม-7ซี/ดี)
42 กิโลเมตร (เอไอเอ็ม-7อี/อี2)
50 กิโลเมตร (เอไอเอ็ม-7เอฟ/เอ็ม)
ความยาว 3.7 เมตร
ใช้กับ อากาศยาน:
ช่วงการผลิต พ.ศ. 2502 (เอไอเอ็ม-7ดี)
พ.ศ. 2519 (เอไอเอ็ม-7เอฟ)
พ.ศ. 2525 (เอไอเอ็ม-7เอ็ม)
เส้นผ่าศูนย์กลาง 8 นิ้ว
แบบอื่น สแปร์โรว์ 1 เอไอเอ็ม-7เอ
สแปร์โรว์ 2 เอไอเอ็ม-7บี
สแปร์โรว์ 3 เอไอเอ็ม-7ซี เอไอเอ็ม-7ดี เอไอเอ็ม-7อี เอไอเอ็ม-7อี2/สกายแฟลช/แอสไพด์ เอไอเอ็ม-7เอฟ เอไอเอ็ม-7เอ็ม เอไอเอ็ม-7พี อาร์ไอเอ็ม-7เอ็ม
ชนิด ขีปนาวุธอากาศสู่อากาศนำวิถีด้วยเรดาร์พิสัยกลาง
มูลค่า 125,000 ดอลลาร์สหรัฐ
ความยาวระหว่างปลายปีก 2 ฟุต 8 นิ้ว (เอไอเอ็ม-120เอ/บี)
ผู้ใช้งาน สหรัฐอเมริกา เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น อิหร่าน อิตาลี สหราชอาณาจักร ซาอุดิอาระเบีย ปากีสถาน โปแลนด์
สัญชาติ  สหรัฐ